Η υπουργική απόφαση ΥΑ 5338/2018 κωδικοποιεί το ν. 2251/1994 (Α' 191) «Προστασία των Καταναλωτών» σε ενιαίο κείμενο και δεν μεταβάλλει στην ουσία του αυτά που ήδη ίσχυαν.
Η μοναδική παρερμηνεία που γίνεται από τους εξουσιοδοτημένους σκόπιμα είναι αν εν τέλει ο αγοράσας με τιμολόγιο καθίσταται ή όχι 'καταναλωτής' με την ιδιότητα της ΥΑ, προκειμένου να απολαμβάνει τη προστασία του κωδικοποιημένου νομοθετήματος.
Το άρθρο 1α ορίζει ως καταναλωτή 'κάθε φυσικό πρόσωπο το οποίο ενεργεί για λόγους οι οποίοι δεν εμπίπτουν στην εμπορική, επιχειρηματική, βιοτεχνική ή ελευθέρια επαγγελματική του δραστηριότητα'.
Το γεγονός ότι εγώ πχ ως φυσικό πρόσωπο-ατομική επιχείρηση λόγω ιδιότητας δικηγόρου, μου παρέχει το δικαίωμα να αγοράσω με τιμολόγιο, δεν μου αφαιρεί αυτόματα την ιδιότητα του καταναλωτή, διότι εγώ δεν αγοράζω το αγαθό στο πλαίσιο άσκησης εμπορικής δραστηριότητας, πχ για να το εμπορευτώ ή να το μεταπωλήσω.
πρόκειται στην ουσία για την κλασική διάκριση των B2B (business to business) με B2C (business to consumer) agreements αναφορικά με την έκταση των υποχρεώσεων και δικαιωμάτων. Ο ισχυρισμός ότι λόγω αγοράς τιμολογίου καθίσταται η συναλλαγή αυτόματα B2C είναι έωολος και προσχηματικός.