"Ωρε δε θα ξαναπιώ κινέζικης προέλευσης τσίπουρο......αμαν ο πονοκέφαλος..τι τόθελα......επρεπε να το καταλάβω οτι ήταν μούφα το Τσονγκ-τσίνγκπουρο.......Αχ αυτός ο Γιάννος, καλά κάτσε και θα τον μπινελικιάσω......που είναι οι ασπιρίνες μου.."
Σηκώνεται σιγά σιγά απο τον καναπέ-που-γινεται-κρεβάτι-που-ξαναγίνεται-καναπές και ανοίγει την χρυσόμαυρη κουρτίνα (δώρο της θειάς του της Κοκώνας και κατ'άλλους υπερκιτσαρία).
"Που είναι το αϊφόνι μου......τί ώρα είναι? λες να χτύπησε και δεν τ'ακουσα?"
Βρίσκει το τεσσάρι του το οποίο ήταν κλειστό και ξεκουραζόταν απο την κακοποίηση στα χέρια του κατόχου του. Το ανάβει.
"Γειά σου ρε μήλο αθάνατο! Εσύ και ο Γλέζος να'ουμε!"
Ανοίγει το κινητό και τα μάτια του Πετράκλα ανοίγουν ωσαν κουκουβάγιας στο βαθύ σκοτάδι.
"ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ! Είναι 3 η ώρα? Αφού τοχα βάλει να χτυπήσει στις 2.45.........Μα καλά τί έγινε?"
Τρέχει στο τηλέφωνο, νταβραντισμένος κι έτοιμος να μαχαιρώσει κάποιον (βλέπε "Παραγγελιά").
"Βονταφον, λέγεται παρακαλώ"
"Να σου πω ρε φίλε, έχω πάρει απο σας ένα αϊφον 4, και έβαλα ξυπνητήρι και δεν χτύπησε. Γιατί αυτό δηλαδή?"
"Κύριε τί να σας πώ......ήταν αναμμένο το τηλέφωνο?"
"Οχι βέβαια, έκανε κούρα ομορφιάς παρέα με εμένα" (και με αυτό το σχόλιο κοιτάζεται στον απέναντι καθρέφτη, ο οποίος θέλει ενα ή 10 χέρια καθάρισμα και σουφρώνει τη μουστάκα του στέλνοντας ένα φιλάκι στον καθρεφτιζόμενο).
"Μα κύριε, αν το κλείσεις το τηλέφωνο δεν χτυπάει το ξυπνητήρι. Πρέπει να είναι αναμμένο. Είναι smartphone"
"Τί λε ρε φίλε.....Τι σμαρτ μου λες και αηδίες. Αν ήταν τόσο ζμαρτ, θα ήξερε οτι πρέπει να με ξυπνήσει. Τι Μ***** ήμαρτον. Τεσπα μικρό το κακό, Σάββατο είναι. Μερσιές".
Ο Πετράκλας κάνει την καθημερινή διαδικασία, φτιάχνει μια φραπεδιά γλυκιά με γάλα (καθότι κάνει καλό στα κόκκαλα ο ασβέστης αποτι ξέρει) και κοιτάει γύρω του.
"Αει να δούμε τί λεει ο καιρός"........ανοίγει την εφαρμογή καιρού του κινητού και διαβάζει .......35 βαθμοί......
"ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ τέλεια! Πα να κανω καμια βουτίτσα στη Λούτσα σήμερα. Τι καιρός! Θα πάρω μαζί και τη στολή μπας και πιάσω κανα μπαρμπούνι και τα βγάλουμε τα λεφτά μας!"
Ξεθάβει ένα μαγιό γκρι με ρίγες, πακετάρει πετσέτες, το παπάκι του μπάνιου (ονόματι "Κωστάκλας") και τη στολή του (είχε ντυθεί δύτης μια φορά σε Απόκριες και την κράτησε μπας και χρειαστεί, ευκαιρία τώρα να!) και βγαίνει έξω να βάλει μπρος το κάρο (όπως το λεγε και ο ξάδερφός του ο Μπιλάρας εκ Νέας Υόρκης το αμάξι, καθότι ο Πετράκλας δια μιας νόμισε οτι στη Νέα Υόρκη κυκλοφορούν με άμαξες όταν το πρωτοάκουσε........."Ε ρε οπισθιοδρομικοί που είναι αυτοί στο Αμέρικα" είχε πει και μετά απο 25 λεπτά γέλιο του ξαδέρφου του κατάλαβε επιτέλους το τί σημαίνει "κάρο").
Με το που βγαίνει έξω, βλέπει την παντόφλα και πιάνει ένα κάτι σαν πάγο...........λες και την έβαλες στο ψυγείο ενα πράγμα.
"Γουατ δη χέλλ!" φωνάζει καθώς αισθάνεται ένα κρύο χειρότερο απο της κατάψυξης. Κλείνει δια μιας την πόρτα και ανάβει τη σόμπα.
Βγάζει το μηλόφωνο απο την τσέπη του μαγιό και αρχίζει τις φωνές ........
"ΡΕ ΒΛΑΜΜΕΝΟ ΠΡΑΜΑ, ΤΙ 35 ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ!!! ΠΑΣ ΚΑΛΑ? πολικό ψύχος έξω να'ουμε! Πουναι ο Γιάννος........"
Παίρνει τηλέφωνο στο καπάκι, ετοιμοπόλεμος όπως πάντα.
"ναιιι?", η φωνή του μισοκοιμισμένου Γιάννου ο οποίος ναι μεν δεν ήπιε το κινέζικο τσίπουρο αλλα ήπιε δυο κιλά απο το ελληνικό και έπεσε ηρωικά μετά απο ξεσήκωμα της γειτονιάς στο πόδι στην προσπάθειά του να τραγουδήσει το Ο sole mio (παρέα με κάτι αδέσποτα που μπήκαν στο χορό σαν backup band).
"Ρε φίλε το κινητό είναι άρρωστο"
"Τί έπαθες πάλι? Τι άρρωστο, μπας και κρύωσε που δεν τοχες στη θήκη χτες δηλαδή?"
"Ασε τς εξυπναδες. Άνοιξα τον καιρό και λέει 35 βαθμούς και ετοιμάστηκα για βούτες στη Λούτσα και βγήκα έξω να φύγω και παραλίγο να γίνω παγοκολώνα σαν εκείνο το γλυφτό που είχε η Σούλα στο γάμο της τον Αυγουστο που έλιωνε σιγά σιγά και πλημμύρισε ο τόπος".
"Για ξανανοιξέ τη και πες μου τί λέει......"
Ο Πετράκλας την ξανανοίγει.
"35 βαθμούς λέει".
"Τί τοποθεσία λέει?"
"Αθήνα ρε μεγάλε τι λες να έλεγε? Τροπικό του Διδύμου?"
"Απο κάτω λέει Κελσίου ή Φαρενάιτ?"
"Ε? Ενα σι κι ενα εφ έχει"
"Ε ναι τί ειναι διαλεγμένο?"
"Το εφ"
"Αυτό είναι φαρενάιτ, οχι κελσίου"
"Τι φαενάχεις μου λες τώρα? Τί διαφορά έχουν?"
Ο Γιάννος χασμουρήθηκε........το τελευταίο που ήθελε ξυπνώντας ήταν να πρέπει να κάνει μάθημα στον Πετράκλα......
"Το φαρεναϊτ είναι μονάδα μέτρησης του καιρού στην Αμερική και κάποιες άλλες χώρες. Εμείς έχουμε κελσίου. 35 βαθμοί φαρενάιτ είναι ωσα να λέμε 1 βαθμός κελσίου κατι τέτοιο".
"ΩΠΑ! Δηλαδή έχουμε 1 βαθμό έξω?"
"Ε ναι."
"Ε ρε τους κωλοαμερικάνους με τις βλακείες τους, ούτε τον καιρό δε μπορούν να μετρήσουν σωστά. Και δε μ'λες.......αν δηλαδή είμουν στην Νεα Υόρκη τώρα με τον Μπιλάρα, θα είχε 35 βαθμούς? Δηλαδή εκεί αφου οι 35 βαθμοί είναι στη σωστή μέτρηση θα κάνει ζέστη εκεί τώρα? Κοιτα ρε που καταντήσαμε, ναχει η Ελλάδα κρύο και η Νεα Υορκη ζέστη....και δεν έχει και παραλίες......α ρε Ελλαδάρα αθάνατη".
"Πετράκλα?"
"Ελα ρε"
ΚΛΙΚ.
"Γιάννο? Γιαννο?"
ΣΙΓΗ ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΙΟΥ
"Ρε τον π****** πάλι για ύπνο πήγε..................Τώρα που το σκέφτομαι, καλή ιδέα αφου κάνει και το κρύο της πολικής άρκτου.......πάω και γω"
Και εβυθίστη ο Πετράκλας στον ύπνο του δικαίου για μία ακόμη φορά...............
Τελευταία επεξεργασία από: iMarilina, 17/02/2012 - 13:11.
