Το θέμα αυτό είναι κλειδωμένο
Ότι όλα παραποιούνται δε διαφωνώ αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω με το άρθρο που έβαλες παραπάνω.
Εγώ θεωρώ ντροπή για τη χώρα να μπαίνει ο Μιχαλολιάκος στη Βουλή.Και βέβαια ο Μιχαλολιάκος δεν είναι το πρόβλημα αλλά η αντανάκλαση του προβλήματος.Πάντα σε δυστυχίες και οικονομικές στενότητες ξεπετάγονταν τέτοιες ιδεολογίες.
Οι Βουλευτές θα έπρεπε να φοβούνται το λαό κι όχι το Μιχαλολιάκο..
Βρήκα ενα ενδιαφέρον αρθρο που παρουσιαζει ολη σχεδον την ευρωπη και σε χωρες ποιο αναπτυγμενες απο την ελλαδα
Ολλανδία- Το εθνικιστικό κόμμα της Ελευθερίας του Γκέερτ Βίλντερς καταγγέλλει τους μουσουλμάνους μετανάστες και τη χρήση της μαντήλας, ενώ συγκρίνει το Κοράνι με το βιβλίο του Χίτλερ «ο Αγών μου». Στις εκλογές του 2010 συγκέντρωσε 15% των ψήφων και ήρθε τρίτο κόμμα παρέχοντας τη στήριξή του στην κυβέρνηση μειοψηφίας που σχηματίσθηκε από τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Φιλελεύθερους.
Βουλγαρία- Το εθνικιστικό κόμμα Αττάκ είναι γνωστό για τη ρητορεία του εναντίον των Ρομά (τους οποίους απειλεί να κάνει “σαπούνι”) και τις προτάσεις του για διάλυση των καταυλισμών και την εφαρμογή σκληρών πολιτικών στη μειονότητα των τσιγγάνων. Στις εκλογές του 2009 έλαβε 9,4% και ήρθε τέταρτο κόμμα.
Ρουμανία- Κατά την άποψη του Κόμματος της Μεγάλης Ρουμανίας, που το 2004 απέσπασε το 13,5% των ψήφων και 31 έδρες στη Βουλή, η μείζων απειλή για τη χώρα είναι οι Εβραίοι, αλλά επίσης “εχθροί του έθνους” είναι η ουγγρική μειονότητα και οι Ρομά. Ωστόσο, στις εκλογές του Δεκεμβρίου 2008, το Κόμμα της Μεγάλης Ρουμανίας δεν κατόρθωσε να περάσει το κοινοβουλευτικό “κατώφλι” του 5%.
Ουγγαρία- Το ακροδεξιό κόμμα Jobbik (Κίνημα για μια καλύτερη Ουγγαρία) μπήκε στη Βουλή για πρώτη φορά στις εκλογές του 2010 συγκεντρώνοντας 12.1%, ενώ ήδη διέθετε τρείς ευρωβουλευτές. Ο πολιτικός του λόγος χαρακτηρίζεται από την πολεμική του προς τους μετανάστες και τους εβραίους, καθώς και την έμφαση σε θέματα ασφάλειας, ενώ διατηρεί την παραστρατιωτική οργάνωση “Ουγγρική Φρουρά” - η οποία συνηθίζει τις ένστολες παρελάσεις για επίδειξη πυγμής.
Αυστρία- Το ακροδεξιό κόμμα της Ελευθερίας που υποθάλπτει ανοιχτά τον αντισημιτισμό, κέρδισε στις δημοτικές εκλογές του 2010 το 1/4 των ψήφων της Βιέννης βελτιώνοντας τη θέση του στο πολιτικό σκηνικό ενόψει των εκλογών του 2013 - όπου είχε ήδη εισχωρήσει το 1999, όταν το 27% των ψήφων του το έχρισε κυβερνητικό εταίρο του Λαϊκού κόμματος προκαλώντας το εμπάργκο της ΕΕ έναντι της Αυστρίας.
Σουηδία- Το ρατσιστικό Κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών πήρε τις πρώτες του κοινοβουλευτικές έδρες στις εκλογές του 2010 συγκεντρώνοντας 5,7%. Ο αντι-μεταναστατευτικός του λόγος σε μια χώρα που χαρακτηριζόταν από την ανοιχτή της κοινωνία έπιασε τόπο στα επίχειρα του πολέμου στο Ιράκ, που έφερε χιλιάδες πρόσφυγες στη Σουηδία για να υποβάλλουν αιτήσεις χορήγησης ασύλου.
Γαλλία- Το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο προκάλεσε σοκ στην Ευρώπη όταν ο ηγέτης του Ζαν Μαρί Λεπέν ήρθε δεύτερος στον α΄γύρο των προεδρικών εκλογών το 2002, εκτοπίζοντας τον Λιονέλ Ζοσπέν. Στις προεδρικές του 2007, το Εθνικό Μέτωπο έλαβε 10,4%, ενώ στις πρόσφατες περιφερειακές με τη νέα αρχηγό του Μαρίν Λεπέν, το Εθνικό Κόμμα εκτοξεύτηκε εκ νέου στο 15,3%. Με κεντρικό του σύνθημα το σλόγκαν «πρώτα η Γαλλία», προτείνει τη χορήγηση επιδομάτων στους «πραγματικούς Γάλλους», την αποχώρηση από την ΕΕ, την επιστροφή στο φράγκο και καταδικάζει τον «εξισλαμισμό» της χώρας.
Βρετανία- Με 16,09% το εθνικιστικό UKIP (Κόμμα για την Ανεξαρτησία του Ηνωμένου Βασιλείου) ήρθε δεύτερη δύναμη στις ευρωεκλογές του 2009, ενώ και το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή. Το UKIP υποστηρίζει την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ, αντιμετωπίζει με σκληρότητα τους μετανάστες, ενώ ο αρχηγός του, Νάιτζελ Φάρατζ, έγινε διάσημος με τις φράσεις στην Ευρωβουλή προς τον Πρόεδρο Βαν Ρομπάι, όταν τον είχει αποκαλέσει «πατσαβούρα», που προέρχεται μάλιστα από μιαν «ανύπαρκτη» χώρα... Το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα στις δημοτικές εκλογές της άνοιξης του 2006 διπλασίασε τη δύναμή του σε αρκετούς δήμους, ενώ σε αυτούς του Μπάρμινγκ και του Ντάνκεχαμ (του Λονδίνου) ήρθε δεύτερο κόμμα.
Δανία- Το κόμμα του Λαού είναι ένα εθνικιστικό κόμμα που έρχεται σταθερά τρίτο στις βουλευτικές εκλογές και το οποίο από το 2001 στηρίζει τις κυβερνήσεις των συντηρητικών κομμάτων. Η αρχηγός του Πία Κγιέρσγκάαρντ είναι διάσημη για τα σχόλιά για τους μουσουλμάνους, ενώ ηγήθηκε αποτελεσματικά στην πλευρά του «όχι» στο δημοψήφισμα για την ένταξη της Δανίας στο ευρω.
Σλοβακία- Στις εκλογές του Ιουνίου 2010 σημειώθηκε μια πολιτική ανατροπή στην κυβέρνηση της Μπρατισλάβας, όμως ο κυβερνητικός εταίρος - το ακραία εθνικιστικό και Εθνικό Σλοβακικό Κόμμα - έχασε τη μισή του δύναμη αλλά διασώθηκε κοινοβουλευτικά με 5.07%. Ο ηγέτης του Γιαν Σλότα περιστοιχίζεται από «πιστούς» και συμπεριφέρεται ηγεμονικά. Διάσημη φράση του: «θάθελα να μπώ στη Βουδαπέστη με τανκς»...
Πολωνία- Το Κόμμα του Νόμου και της Δικαιοσύνης (PiS) των δίδυμων αδελφών Καζίνσκι, μαζί με το εθνικιστό Κόμμα Αυτοάμυνας και την ακροδεξιά ΄Ενωση Πολωνικών Οικογενειών, δημιούργησαν ένα κυβερνητικό σχήμα που προώθησε ακραία συντηρητικές συμπεριφορές, την επαναφορά της θανατικής καταδίκης, το κυνήγι των πρώην κομμουνιστών, την τιμωρία των ομοφυλοφίλων, τη θρησκοληψία και τη ξενοφοβία. Το PiS από το 32,1% που είχε λάβει το 2007, ανέβασε τα ποσοστά του στις έκτακτες Προεδρικές εκλογές τον Ιούλιο 2010 σε 36,4% με την υποψηφιότητα του Γιάροσλαβ Καζίνσκι λόγω του τραγικού θανάτου του συνιδρυτή του Λέχ Καζίνσκι (και προέδρου, τότε, της Πολωνίας), πλην όμως στις δημοτικές εκλογές που ακολούθησαν (Νοέμβριος 2010) το PiS PiS περιορίστηκε σε 27%.
Τσεχία- Στην Τσεχία τα δύο ακροδεξιά κόμματα, το Εργατικό και το Εθνικό, έχουν πολύ περιορισμένη επιρροή και είναι εξωκοινοβουλευτικά, ενώ στις εκλογές του Μαίου 2010 έλαβε αιφνιδίως 10,9% το συντηρητικό και λαϊκιστικό κόμμα "Δημόσιες Υποθέσεις". Τα ακροδεξιά σχήματα της Τσεχίας πάντως, βρίσκονται πολύ κοντά στον νεο-ναζιστικό χώρο, τραγούδια και σύμβολα του οποίου προβάλλονται στις κομματικές εκδηλώσεις. Τα δύο κόμματα καταγγέλλεται, επίσης, ότι οργανώνουν «περιπολίες προστασίας» για την «αντιμετώπιση απροσάρμοστων πολιτών», έχουν απειλήσει και την οικογένεια του νυν πρωθυπουργού Γιάν Φίσερ, ενώ θύελλα προκάλεσε η διαφήμιση του Εθνικού Κόμματος (που προβλήθηκε στην κρατική τηλεόραση), η οποία αναφερόμενη στους Ρομά επικαλέστηκε την «Τελική Λύση» του Χίτλερ για τους εβραίους...
Ιταλία- Η ακροδεξιά «Εθνική Συμμαχία» του Τζιανφράνκο Φίνι και η «Λέγκα του Βορρά» του Ουμπέρτο Μπόσι στη γειτονική μας Ιταλία, είναι πλέον δύο κόμματα του πολιτικού κατεστημένου. Η Εθνική Συμμαχία διαχύθηκε μαζί με τη Φόρτσα Ιτάλια στον «Λαό της Ελευθερίας», ενώ η Λέγκα του Βορρά στις τελευταίες εκλογές (Απρίλιος 2008) συγκέντρωσε 8.3%. Το πολιτικό στίγμα των δύο σχημάτων είναι σαφές και εδραιωμένο - ασκούνται στην καταγγελτική ρητορεία του φτωχού Νότου και στην πίεση απόσχισης της εύπορης βόρειας Ιταλίας, αντιμετωπίζουν με σκληρότητα το θέμα των μεταναστών και αντιμετωπίζουν εξαιρετικά συντηρητικά την παραβατικότητα.
Βέλγιο- Στις τελευταίες εκλογές του Βελγίου, τον Ιούνιο του 2010, η Νέα Φλαμανδική Συμμαχία του Μπαρτ Ντε Βεβέρ κέρδισε (με 28.3%) την πρωτιά στη Φλάνδρα (που κατοικείται από το 60% του πληθυσμού) και μαζί με τις άλλες αποσχιστικές δυνάμεις συγκεντρώνει το 45%. Ο ηγέτης του κόμματος Μπαρτ Ντε Βεβέρ λάνσαρε σε τούτες τις εκλογές το σύνθημα «πρώτα συνομοσπονδία και μετά ανεξαρτησία», ενώ οι οπαδοί του - κυματίζοντας τις κίτρινες σημαίες της Φλάνδρας με το λιοντάρι - συνθηματολογούσαν υπέρ του σχίσματος.
Φινλανδία- Από την 8η θέση το 2007 στην 3η θέση το 2011 και από το 4,1% στο 19%. Αυτή είναι η τροχιά που διέγραψε το κόμμα των «Αληθινών Φινλανδών»
